Tour de France deel 2: voortijdige finish

Zaterdagochtend 22 maart verzamelen we om kwart over 9 's ochtends bij de sporthal in Sennecey-le-Grand om naar Hyères aan de Middellandse Zeekust te vertrekken. We, dat zijn 6 volwassenen en 9 kinderen, waarvan 7 spelers. Eén volleyballer is vrijdagavond al met zijn ouders en zus naar Hyères vertrokken en reist dus niet met ons mee. We verheugen ons allemaal op een weekendje volleybal en een beetje sightseeing in Hyères. Maar de weergoden zijn ons niet gunstig gezind. Na 2 weken stralend lenteweer, begint het vrijdagavond in bijna heel Frankrijk te regenen en de vooruitzichten voor het weekend zijn niet geweldig. Het merendeel van de reis naar Hyères regent het. Een picknick onderweg valt daarom letterlijk in het water en wordt dus gauw ingeruild voor een warme maaltijd bij de Courtepaille, een nationale restaurantketen bekend om zijn gegrilde vlees. En echt Frans, de maaltijd tussen de middag is een belangrijke, dus daarvoor neem je de tijd. Zo ook wij. Wel voor iedereen een standaardmenu, maar dat betekent alsnog: salade vooraf, hoofdgerecht, nagerecht en een kopje koffie/thee ter afsluiting. Dik anderhalf uur later zitten wij propvol en gaan we verder naar Hyères. Nog steeds in de stromende regen. Met dank aan de lange middagpauze komen we tegen zessen aan in Hyères. Ondanks de druilerige weersomstandigheden kijken we onze ogen uit. In de middenberm van de weg waarover we Hyères binnenkomen, staat de ene na de andere palmboom. In de buurt van het hotel zagen we sinaasappelbomen in de tuinen staan en wij droomden al over verse jus d'orange uit eigen tuin bij het ontbijt.

Nadat we de hotelkamers hadden verdeeld zijn we Hyères in gegaan om te zoeken naar een restaurantje waar we iets simpels konden eten. Daarna nog even in het donker de beentjes gestrekt in Hyères-Plage. Wat een kapitaal aan jachten ligt daar in de jachthaven! Indrukwekkend, zelfs in het donker. Een flinke regenbui kortte onze wandeling in, waarna we maar gauw het hotel hebben opgezocht.

Zondagochtend was het zalig wakker worden. Na alle regen van zaterdag kwam er stralend zonlicht de hotelkamer binnen. En hoewel er een ijzig koude wind waaide, was het in het zonnetje zalig warm. Na het ontbijt dus met de hele groep een wandeling door het oude centrum van Hyères gemaakt.

Het team met coach

Hyères met op de achtergrond de Middellandse Zee en één van de Iles d'Hyères

Aan het eind van de ochtend vertrekken we naar de sporthal om te kijken naar de wedstrijd van Hyères tegen Alès, de beide teams waar onze jongens ook tegen moeten spelen. Een spannende wedstrijd, die nipt gewonnen wordt door Hyères. Daarna is het de beurt aan het team van Sennecey. De eerste wedstrijd wordt gespeeld tegen Hyères en met 2-0 verloren. Het team van Hyères is duidelijk sterker en onze jongens komen pas in de tweede set een beetje in het spel, maar dan is het overduidelijk te laat. 

Leon in actie tijdens het inspelen

Alles hangt dus van de tweede wedstrijd af. De eerste set wordt rap verloren van Alès met 25-8. De tweede set begint wonderwel met voorstand en de supporterende ouders voorzien taferelen als in Boëge (zie de blog van 9 december 2013). Ook toen had dit team de eerste wedstrijd en de eerste set van de tweede wedstrijd verloren. Toen wonnen ze de tweede en derde set en daarmee mochten ze door. Nu lijkt het weer die kant op te gaan. Het merendeel van de tweede set staat Sennecey voor. Niet veel, maar meestal 3 of vier punten voorsprong. Aan het eind van de set verliezen ze die voorsprong langzaam maar zeker totdat het 23-23 staat. Toen werd het wel even heel spannend, maar een paar foutjes van Sennecey en een geweldige smash van Alès betekenden een met 26-24 verloren set voor Sennecey. En daarmee ook gelijk het einde van het Coupe de France verhaal voor het seizoen 2013-2014.

De ontvangst in de sporthal was geweldig, maar na zo'n nederlaag en met nog een lange terugreis voor de boeg wilden de jongens maar één ding. Zo snel mogelijk terug naar huis. We vertrokken uit Hyères met volop zonneschijn, een stralend blauwe hemel en een harde, koude wind. Zodra we de eerste bergenrij hadden gehad, verdween de zon achter de wolken, werd het grijs en begonnen de eerste regendruppels te vallen. In de buurt van Lyon viel ons zelfs nog hagel en natte sneeuw ten deel. 

We zijn weer vele ervaringen rijker en hebben, ondanks de teleurstelling van de verloren wedstrijden, genoten van dit weekend.