Dus 's ochtends naar de fabriek voor een rondleiding. Daar werd ons uitgelegd hoe van 1 klein anijszaadje zo'n klein rond snoepje wordt gemaakt en dat het 15 dagen duurt voordat het snoepje klaar is. In 1591 begonnen de monniken van de plaatselijke abdij met het maken van deze anijssnoepjes, hoewel ze toen nog niet als snoepgoed werden gezien, maar als hulpmiddel bij de voedselvertering. Inmiddels worden er in Flavigny op jaarbasis 250 miljoen van die kleine anijsballetjes gemaakt en worden ze over de hele wereld verkocht. De ovale doosjes waarin de anijssnoepjes worden verpakt zijn hier in Frankrijk erg bekend. Sinds kort zijn de anijssnoepjes ook weer te verkrijgen in een rechthoekig kartonnen doosje, vergelijkbaar met de doosjes waarin ze heel vroeger ook verkocht werden. Daarna natuurlijk naar het winkeltje om anijssnoepjes in verschillende smaken te kopen.
het winkeltje "les Anis de Flavigny" |
Tussen de middag hebben we lekker buiten zitten picknicken. Iets wat ik nog nooit eerder op m'n verjaardag heb gedaan. We zaten zalig in het zonnetje, aan de rand van het dorp. Na onze lunch hebben we een rondwandeling door het dorpje gemaakt. Een ontzettend leuk dorpje met veel smalle straatjes en aan iedere kant een 'stads'poort. Doel was natuurlijk ook het pand te zoeken dat model heeft gestaan voor de chocolaterie van Viane in de film Chocolat.
En natuurlijk keken we of we nog meer plekjes uit de film konden herkennen. Eigenlijk alleen het kerkplein en een paar panden daaromheen. Maar zoals zo vaak bij films het geval is, ziet de filmlocatie er in het echt kleiner uit dan op het scherm.
Nadat we het dorp hadden bekeken, hebben we een prachtige wandeling rond Flavigny gemaakt.
het pand met het halfovale raam is gebruikt als model voor de buitenkant van de chocolaterie van Viane in de film Chocolat. |
Nadat we het dorp hadden bekeken, hebben we een prachtige wandeling rond Flavigny gemaakt.
Romeinse overblijfselen? |
In de verte, op de heuvel: Flavigny |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten