Schoolkeuze en hoe je dan in Lyon verzeilt raakt

Thomas zit dit schooljaar in de eindexamenklas van het collège. Volgend schooljaar wacht het lycéé. We hebben inmiddels een voorlichtingsbijeenkomst op school gehad en ieder week vermeld de nieuwsbrief van school de data van de open dagen van de lycées in de wijde omtrek. De lycées onderscheiden zich van elkaar door de verschillende opties die ze aanbieden naast het standaardpakket. Opties gericht op kunst, extra talen, techniek, landbouw, etc. Er wordt heel veel aandacht besteed aan die opties, maar in feite gaat het om anderhalf tot twee uur extra per week. Maar dat is wel vooral waar de scholen zich door onderscheiden en dus wordt er veel aandacht aan besteed.

Tijdens de volleybalstage van Thomas in februari had de technisch medewerkster van de Volleybalbond al aan hem meegedeeld dat hij (in mei) mee zou kunnen doen aan de selecties  voor een speciaal lycée in Lyon, waar naast het gewone lesprogramma heel veel aandacht aan het volleybal wordt geschonken. Vorige week kwam er ineens een mail met bijlage van de Volleybalbond. De bijlage bleek het inschrijvingsformulier voor de selecties van de Pôle Espoir (de speciale lycée/volleybalopleiding) te zijn. Twaalf (!) pagina's met informatie en in te vullen vakjes. Vier pagina's in te vullen door de sportarts, een kadertje voor de trainer van zijn huidige club, een kadertje voor de sportleraar van zijn school, een kadertje in te vullen door de mentor of directeur van de school... Want hoe goed je ook bent in het volleyballen, ze willen je alleen hebben als je ook je best doet op school. Want school vinden ze nog net iets belangrijker dan het volleyballen. Dus of je ook de beide rapporten van dit schooljaar wilt meesturen en alle rapporten van vorig jaar. Enne, oh ja, zaterdag (4 dagen nadat we de mail ontvingen) is er open dag en de hele inschrijving moet voor 5 april op het lycée zijn. Dus vorige week hals over kop naar de sportarts. Die is maar 2 dagen per week actief in Montceau-les-Mines hier vlakbij. Maar gelukkig konden we er dezelfde dag nog terecht, anders was het lastig geworden. Thomas is weer helemaal goedgekeurd voor volleybal. 
Lyon is bijna 2 uur rijden, dus daar naar het lycée betekent niet meer thuis wonen en in het internaat. Wat hier overigens heel gewoon is. Dus alle plannen voor het weekend overboord gegooid, zaterdag vroeg opgestaan en met hond en al in de auto naar Lyon om te kijken hoe het lycée daar is, wat ze er vertellen over de combinatie lycée en volleyballen, of er aardige docenten rondlopen, hoe het internaat er uit ziet en zo. Het lycée ligt in een parkachtige omgeving aan de noordwestkant van Lyon. Bij de ingang kregen we wat informatie over de school mee en werden we rondgeleid door 2 leerlingen van het lycéé. Daarna mochten we nog snel even kijken in het internaat en werd ons wat verteld over hoe het daar toe gaat. Daarna snel terug naar het lycée om het praatje van de coördinator van het volleybalgebeuren aan te horen. Heel informatief en voor de ouders ook erg geruststellend. 

Daarna iedereen weer in de auto en het centrum van Lyon opgezocht. Het was inmiddels 12 uur geweest en onze maagjes knorden. Hartje centrum Lyon de auto geparkeerd op een parkeerplaats langs de rivier de Saône (waar ons departement naar is genoemd). Daarna lekkere broodjes gehaald bij een bakkertje en die lekker buiten zitten op eten. De voorspelde regen kwam gelukkig niet en het was in Lyon net een paar graden warmer dan bij ons. De winterjas kon dus wel open tijdens de rondwandeling die we daarna door een 

deel van het centrum hebben gemaakt. Lyon is een erg leuke stad en we gaan er vast nog vaker naar toe, ook als Thomas niet geselecteerd mocht worden voor de Pôle Espoir.