Fietsen in Frankrijk is een avontuur. Althans bij ons in de buurt.
Bij ons in en om het dorp kom je weinig mensen op de fiets tegen. Daarvoor
is een aantal redenen te noemen. Allereerst zijn er heuvels. De
heuvel af gaat mooi op de fiets, maar is tegelijkertijd erg spannend.
Je haalt hier zo maar 40 km per uur. Er zijn bovendien nauwelijks
fietspaden, dus je fietst op de weg. En die is meestal niet zo mooi
glad en vlak als in Nederland. Dus terwijl je met ongeveer 40 km per
uur naar beneden zoeft, moet je goed opletten dat je de kuilen en
andere ongeregeldheden ontwijkt. En na de mooie afdaling volgt
ongetwijfeld weer een fikse klim. En zelfs op een fiets met 24
versnellingen is dat niet fijn voor de doorsnee fietser.
Bij ons in
het dorp heb je een actieve fietsclub waar mensen fietsen op een
racefiets. Waar ze trainen weet ik niet, maar toch echt niet op de
openbare weg. En in het weekend zijn de mountainbikers op pad. Maar
die fietsen (ook) niet op de gewone weg. Die rijden, met de fiets in
of op de auto, naar een natuurgebied en fietsen daar hun rondje. Over
zand- en grindpaden, over hele steile hellingen en boomwortels, 't
maakt allemaal niet uit. Thuis spoel je de troep weer van jezelf en
je fiets af en als je geluk hebt kan dat ter plekke. Da's weer een
ander soort fietser.
Als ik dan eens weer een keertje naar Gueugnon ga (om lekkere
Nederlandse boerenkaas te kopen bij Suus en Paula van Fromage
Artisanal Hollandais) of in Sennecey ben (omdat Thomas en/of Leon er
moet trainen) zie ik daar regelmatig mensen op de fiets een
boodschapje doen. Of misschien gewoon een ommetje maken op de fiets.
Beide stadjes zijn vrij vlak en kennen niet veel heuvels. Rondom
Gueugnon zijn heuvels zat, een erg mooie omgeving trouwens, maar de stad zelf
ligt kennelijk net op een kleine vlakte. In Sennecey-le-Grand is het
helemaal wat vlakker. Sennecey ligt in het dal van de Saône en de
Grosne. Stadje en directe omgeving kennen zelf weinig
hoogteverschillen, met uitzondering van de heuvel waarop de Eglise
St. Martin de Laïves staat (zie een van de vorige blogs). En dus wordt er wel
gefietst. Dat zet mij dan weer aan het denken: zal ik ook eens vaker
de fiets pakken? Maar het zijn de heuvels hier die me ontmoedigen.
Hier naar boven in het dorp fietsen is als van Sneek naar IJlst
fietsen met windkracht 10 tegen. En als je dan toch al halverwege
afstapt en verder loopt....... Dus mijn fiets staat te roesten in de
schuur en ik pak de auto of ik loop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten