Het weer is toch wel een apart fenomeen. Gisteren, 19 februari, heb ik Thomas weer opgehaald uit Dijon waar hij voor zijn volleybalstage van de Bourgondische volleybalbond was. Chrystel van de volleybalbond had mij gevraagd of ik op de heenreis een doos kleding kon ophalen bij de Intersport in Le Creusot. Toen ik 's middags vertrok scheen de zon hier in Sanvignes volop en was het een graad of 10 - en Rienk had 's ochtends de ruiten van de auto nog moeten krabben. Het was dus helemaal geen straf om over smalle weggetjes door de weilanden te rijden met uitzicht op de Bourgondische heuvels. Ook in Le Creusot scheen het zonnetje. Omdat ik nog ruim de tijd had en het zulk prachtig voorjaarsweer was, besloot ik de toeristische route te nemen, helemaal langs het Canal du Centre en midden door de wijngaarden. Je komt dan door bekende wijndorpen zoals Puligny-Montrachet, Meursault, Beaune en Gevrey-Chambertin. Die wijngaarden zien er overigens in de winter een stuk minder romantisch uit dan midden in de zomer. Hele velden vol met lange rijen grijs-bruine, bijna zwarte stammetjes. Hoe dichter ik bij Beaune kwam, hoe mistiger het werd. En kouder. Vlak voor Beaune zaten de bomen nog onder de rijp en gaf de thermometer van de auto -1°C aan. Door de rijp zagen de wijngaarden er wel weer mooier uit. Er werd bovendien volop in gewerkt. De wijnsstronken werden gesnoeid en de meeste wijnbouwers hebben dan een zelfgefabriekt kacheltje van een grote metalen ton bij zich in de buurt staan, waarin de gesnoeide takjes direct worden opgebrand. Wel een apart uitzicht: met rijp bestrooide wijngaarden met daarboven hier en daar rookpluimpjes.
Vanochtend, 20 februari, hadden we al op tijd telefoon. Leon, ook op volleybalstage, was ziek en of ie wel vanochtend opgehaald kon worden in plaats van vanmiddag. Dus gauw ontbeten, wederom de ruiten van de auto ontdaan van een dun ijslaagje en gauw vertrokken. Volgens de autothermometer was het -4°C. Met Leon gaat het inmiddels wat beter en hij heeft tussen de middag zelfs een beetje pasta gegeten. En ook vanmiddag schijnt de zon weer volop. Door de schuifpui heen verwarmt de zon ons kleine huisje, zodat de verwarming wel uit kan. Het is buiten 11 graden als ik 's middags een lange wandeling met Sep maak. Als ik door het hoge gras bij de Terril de Morteru loop, krijg ik het zelfs warm in m'n winterjas. Eenmaal thuis besluit ik dat ik nog wel even de grond in de moestuin kan losmaken, maar niet nadat ik de winterjas door een fleecevest heb vervangen. Anders was het veel te warm in dat fijne voorjaarszonnetje.
Leuk Gertie, ziet er goed uit dat blog. Ik ga je zeker volgen! En wat een geluk dat jullie Thomas op de foto mag met een paar prachtige dames!! Hoe gaat het verder met jou?
BeantwoordenVerwijderen